پیش به سوی شهری زیبا
یک شهر را به خیلی چیزها میشناسند؛ بزرگراههای چندطبقه، تونلهای عریض و طویل و پلهای مستحکم، خودروهای شیک و مدرن، درختکاریها و فضای سبز، ترافیک سرسامآور، معماری ساختمانها، برجهای سر به فلککشیده، مراکز تفریحی و تجاری، حمل و نقل عمومی پیشرفتهاش و...
- ۰ نظر
- ۰۱ ارديبهشت ۹۴ ، ۰۰:۴۳
- ۵۳۷ نمایش




با وجود مزایای عمده ای که ایجاد شهر الکترونیک به همراه دارد و با وجود اینکه بسیاری از شهرهای بزرگ در دنیا اقدام به ایجاد شهر الکترونیک کرده اند، اما به نظر می رسد در کشور ما مشکلات عمده ای در راه اندازی شهر الکترونیک وجود دارد.
بزرگ ترین معضل شهر الکترونیکی محدود بودن سواد رایانه ای در کشور است و خیلی از اقشار جامعه امکان دسترسی به کامپیوتر و رایانه نداشته و حتی اگر شهر الکترونیکی راه اندازی شود، ممکن است بسیاری از مردم نتوانند از این شهر الکترونیکی استفاده نمایند.
برای ایجاد شهرداری الکترونیک باید ابتدا نگاهی به سازمانهای مجازی که درحیطه شهر مجازی فعالیت می کنند داشته باشیم.
حقوقی یا جزایی را در برگیرد، تفاوت میکند. تعیین اینکه آیا دادههای الکترونیکی نقشی را در منازعه ایفا میکنند یا خیر؛ در این زمینه باید موارد ذیل بررسی شود.
مهمترین مزایاى ایجاد شهر مجازى صرفه جویى در هزینه هاى اقتصادى و رفاه بیشتر شهروندان است که با ایجاد ارتباط میان مصرف کننده و تولیدکننده به رشد اقتصادى کمک مى کند. «نداشتن سرویس اینترنت با معنا و مفهوم اصلى، عامل اساسى در به تأخیر افتادن سرویس هاى الکترونیک است و متأسفانه در ایران به اینترنت به عنوان سرویس پیشرفته نگاه نمى شود و در اجراى زندگى مردم رسوخ پیدا نکرده است در حالى که لزوم ایجاد شهرک هاى مجازى در کلان شهر تهران به دلیل ساختار غیر استاندارد آن ضرورى به نظر مى رسد، و از آنجایى که هنوز دولت الکترونیک محقق نشده است و همه کارها مستلزم داشتن رفت و آمد و ثبت روى کاغذ است، وجود اینگونه شهرهاى الکترونیکى رفت و آمدها را کاهش داده و هزینه ها را مى کاهد.»
در مورد تاریخچه شکل گیری شهرهای الکترونیکی و اینترنتی باید به پروژه های توسعه فن آوری اطلاعات که نیازمند تأسیس شهرهای اینترنتی بود، اشاره کرد که اولین آن در سال 1992با پروژه it200سنگاپور شروع شد و در سال 1993با ایجاد زیرساخت ملی کره جنوبی و آمریکا به مرحله جدیدی رسید، پروژه مهمی که تسریع پیدایش شهرهای اینترنتی را به دنبال داشت، قانون پایه S&W بود که در سال 1995در ژاپن به تصویب رسید، از طرف دیگر در اینجا باید از پروژه سنگاپور واحد، جامعه اطلاعاتی انگلستان و پروژه سه میلیون نفر کاربر اینترنت تایوان در سال 1996به عنوان مراحل جدید توسعه در تاریخ ict نام برد. درحالی که پروژه فن آوری اطلاعات و آموزش در سنگاپور، چارچوب کلی دولت الکترونیک در آمریکا و زیرساخت ملی تایوان از شرایط مهم زمینه ساز شهرهای اینترنتی بوده اند، بنابراین زمان پیدایش شهرهای الکترونیکی و اینترنتی را از سال 1997به بعد دانست.



آموزش مهمترین اهرم اثربخش برای افزایش موفقیت اقتصادی و رشد نیروی کار آموزش دیده است. درست است که در سال های آینده فناوری تغییر می کند اما حقیقت آن است که فناوری همواره به عنوان یک ابزار باقی خواهد ماند. مهمترین جز» در کلاس های درس ما همان چیزی باقی خواهدماند که امروز هست: معلمان. معلمانی که با علاقه و فکر می خواهند از فناوری برای آزادسازی استعدادهای بشری و آموزش فکر و شخصیت دانش آموزان استفاده کنند. معلم است که می داند چگونه آتش فکر دانش آموز را شعله ور سازد، تفکرش را شکل دهد و استعدادهایش را شکوفا سازد. در این میان فناوری یک وسیله برای اوست. رایانه تنها وقتی قدرتمند است که فکر معلمان قدرتمند باشد. پس فناوری تنها یک ابزار است برای رسیدن به هدف و خود به تنهایی نمی تواند هدف باشد. در آموزش الکترونیک شرکت ها، فرهیختگان، مربیان و معلمان می توانند با یکدیگر کار کنند. هرچه فناوران و معلمان بیشتر با هم تعامل داشته باشند، استعدادهای دانشآموزان بیشتر شکوفا می گردد، اقتصاد قوی تر می شود و کشور نیرو می گیرد.






تحلیل واحد نمونه، ارتباطی را بین وسعت شهر واقعی و شهر مجازی نشان می دهد. برلین با داشتن کمتر از 4 میلیون نفر جمعیت، دارای وب سایتی با تعداد 2000 صفحه است در حالی که مکزیکوسیتی با داشتن یکی از بزرگترین انبوهه های جهان دارای وب سایتی 800 صفحه ای است. نه تنها به اندازه ی کشور های ثروتمند و توسعه یافته، ارتباط نمایانی بین جمعیت و مقدار وب سایت ها وجود ندارد.


هر شهری در کشور ، با توجه به شرایط حاکم برآن شهر ، از جمله شرایط جغرافیایی ، سیاسی ، فرهنگی ، اجتماعی ،اقتصادی می تواند در نظام حاکم کشوری و یا شهری دخالت داشته باشند .برای مثال شهرهای صنعتی می توانند تاثیرات به سزایی در نظام صنعتی کشور داشته باشند 




شاید امروز دیگر کمتر کسی باشد که قبول نداشته باشد حل مشکلات کلان شهرها به روش سنتی و بدون استفاده از خدمات الکترونیکی ممکن نبوده و همانند بسیاری از کشورها می توان به کمک ارائه خدمات به صورت الکترونیکی، اینگونه مشکلات را برطرف کرد. یعنی لزوم مهندسی مجدد معماری دولت و به عبارت ساده تر گسترش دولت الکترونیک. البته رتبه کشور عزیزمان ایران از نظر شاخص های دولت الکترونیکی در جهان با اینکه از رتبه ۱۰۸ در سال ۲۰۰۸ به ۱۰۲ در سال ۲۰۱۰ رسیده; اما همچنان با عنایت به فضای موجود همچنان نامطلوب است.
شهر الکترونیک حاصل توسعه فناوری های اطلاعاتی و ارتباطی و در واقع موج سوم است. اجلاس جهانی سران درباره جامعه اطلاعاتی که به منظور تحقق جامعه اطلاعاتی جهانی برگزار شده است، شهرهای الکترونیکی را که بخشی از جامعه اطلاعاتی را می سازند، شامل شده است.

سازمان فناوری اطلاعات شهرداری تهران، به عنوان بازوی اجرایی شهرداری در زمینه فناوری اطلاعات وظیفه اصلی اجرای برنامه های متنوع حوزه ICT را در شهر تهران به عهده دارد. عمده وظایف و ماموریت های این سازمان را به طور مختصر به این شرح است :







