تأثیرات رسانه های الکترونیکی بر مغز در حال رشد

تخصیص زمان و انرژی در طول دوران بلوغ
ما حدود 150000 ساعت از زندگی خود را بین سنین یک و ۱۸ سالگی سپری می نماییم. حدود 50000 ساعت از این زمان را می خوابیم و دو ساعت از ۸ ساعتی را که در خوابیم رؤیا می بینیم. به نظر می رسد خواب و رؤیا به رشد و حفاظت از حافظه بلند مدت که از فعالیتهای روزانه نشأت می گیرد مربوط می باشد.
در حدود6500 از 100000 ساعت زمان بیداریمان را صرف فعالیتهای انفرادی و ارتباطات غیررسمی مستقیم با خانواده و دوستان می نماییم، و این فعالیتها نقش مهمی در رشد و حفظ (نگهداری) حافظه های شخصی افراد بازی می کند.
در حدود 35000 از ساعت های بیداریمان را با فرهنگ گسترده تری از فعالیتهای سمبولیک / استعاری رسمی و غیر رسمی- حدود12000ساعت در مدرسه و حدود دو برابر آن با انواع مختلف رسانه  ها گرهی (به طور مثال، تلویزیون، کامپیوتر، فیلم موسیقی، ورزش، کلیسا، موزه) به سر می بریم. بدین سان رسانه های گروهی و مدرسه نقش مهمی در رشد و نگهداری حافظه فرهنگی ما بازی می کند.
از اینرو، در یک روز در حال رشد به طور متوسط، بین سنین یک تا ۱۸ سالگی یک فرد جوان ۸ ساعت می خوابد، ۱۰ ساعت بیداری را به خود، خانواده و دوستان اختصاص می دهد، ۴ ساعت را با رسانه های گروهی می گذراند و فقط دو ساعت را در مدرسه سپری می کند. (جامعه ما انتظارات زیای برای آن دو ساعت دارد).
امروزه جوانان تمایل دارند که زمان / انرژی بیشتری را صرف رسانه های الکترونیکی از قبیل بازیها، تلویزیون و کامپیوتر نمایند.
عواطف، توجه را به همراه می آورند و آموزش طرز رفتار را در پی دارد بنابراین رسانه های گروهی اغلب عوامل عاطفی اولیه قوی را در برنامه های خود وارد می نمایند تا توجه مردم را افزون سازند. از آنجا خشونت و تمایلات جنسی ر رسانه های گروهی عواطف اولیه به شمار می روند، بیشتر جوانان در طول بچگی با هزاران رفتار خشونت بار و مقدار زیاد تمایلات جنسی از طریق رسانه های گروهی مواجه می شوند. و این عملکرد هزینه زیادی به همراه دارد تا نشان دادن تجربه های معمولی و مثبت تر رفتارها و برخوردهای انسانها. رسانه های گروهی تمایل دارند تا به ما نشان دهند چطور شهوت انگیز نه مناسب با جنسیت خود، چطور قدرتمند و نه صلح طلب باشیم.
حمایت مالی بازرگانی در رسانه گروهی منجر به از بین رفتن نمایش موضوعات فرهنگی مهم و با ارزش شده است. به طور مثال، تبلیغات بازرگانی تلویزیون قصد دراد بسیار کوتاه، سطحی و در واقع با تعصب باشد. به علاوه، برنامه های کامپیوتری و تکنیکهای تلویزیونی ارتباطات مکانی/ زمانی طبیعی را فشرده، طولانی و یا از بین می برد، و عامل مهمی در خلق و استفاده از حافظه بلند مدت می باشد.

مغزها و رسانه الکترونیکی: سیستم های زیست شناختی، موضوعات فرهنگی

رشد مغز  

● مغز بسیار پیچیده، اما در عین حال ساده‌ی ما در جهان شناخته شده بیشترین سازماندهی را دارد. مغز اندام محتاط، کنجکاو و اکتشافی است که به طور فعال محیط اطراف خود را تجربه نموده و تفسیر می نماید، و برای این امر از مدلهای مختلف ادراکی و سیستم های گوناگونی استفاده می نماید و با واقعیتی که دریافت می نماید رشد می کند. مغز، به عنوان یک اندام حیوانی اصلی، در طول تکامل در سه لایه بقایی، عاطفی و سرانجام برخوردهای منطقی رشد می نماید. بخش قشری منطقی که در قسمت جلویی مغز می باشد در اندازه و توانایی در بین مغزهای حیوانات بی نظیر است، اما بخش زیرین مغزها که بخش بقایی است و هم چنین سیستم های عاطفی در شکل گیری افکار و رفتار ما، نقش مهمتری از آنچه پیش از این تصور می شد بازی می کنند.
● مغزها از دهها بیلیون نورونهایی تشکیل یافته که با هم در ارتباطند که از طریق الکتروشیمیایی نورون های اطراف و دورتر از طریق سیستم لوله ای در ارتباط می باشد. که از این طریق پیغام هایی دریافت و فرستاده می شود. نورون های قشری در تعداد زیادی از شبکه های ستونی نیمه‌خودمختار سازمان‌دهی شده‌اند که بیشتر آنها توسط تجربیاتی که از مغزها مخابره می شود قابل تغییر است.
هر فرایند مجزایی، یک عملکرد ویژه و گروهی از شبکه ها عملکردهای آنها را به فرایندهای پیچیده تری تبدیل می نماید. به طور مثال، صداها تبدیل به واج سپس کلمات، بعد جمله و سپس قصه می شوند.
● ژنتیک نقش مهمتری در رشد مغز و توانایی آن از آنچه پیش از این تصور می شد بازی می کنند. کنجکاوی و توانایی زیاد ما در حل مشکل به ما این اجازه را می دهد تا ابزارهایی از جمله کتاب، کامپیوتر و دارو را که برای محدودیتهای مغزی / بدنی ما مفید می باشد، گسترش دهیم و ابزارهای کامپیوتری الکترونیکی بسیار قوی به طور سریع فرهنگ، را انتقال می دهند. بدین سان اکنون می توانیم داروها و تکنولوژی را به عنوان چهارمین قسمت مغز تکنولوژیکی که در بیرون از جمجمه مان واقع شده. اما به طور قدرتمندی با سه قسمت مغز بیولوژیکی در داخل جمجمه همکاری می نماید به حساب آوریم.
● آموزش، انگیزه و تجربه می تواند توانایی های ژنتیکی را افزایش دهد. بنابراین رشد مغزی آینده ای فعال از طبیعت و تربیت می باشد. بدین سان، مهم است که والدین شخص را با دقت انتخاب نماییم زیرا از طریق آنها ژنها انتقال یافته و محیط فرهنگی کودکان پدید می آیند و این ترکیب مناسبی از زیست شناسی، تکنولوژی و جامعه است.
● مغزها طوری طراحی شده تا شبکه های قشری آن با محیطی که در آن زندگی می نماید خود را تطبیق می دهد. محیطی که کنجکاوی و حس اکتشاف را تحریک نموده و رشد یک مغز کار را افزایش می‌دهد. بدین سان، افراد زیادی که در بچگی از رسانه های الکترونیکی که عملکرد را در جامعه محدود می سازد استفاده می نمایند رشد سیستم های اجتماعی مغز آنها به تأخیر می افتد. به عکس، جلوگیری از یک بچه برای کشف تکنولوژی الکترونیکی کمک به ایجاد فرد بالغی می نماید که از نظر الکترونیکی مختل شده و آن هم در جامعه الکترونیکی که این مسئه در حال افزایش است. صرف زمان بر تلویزیون و ویدئو و اینترنت و هر وسیله دیگر الکترونیکی مرحله ای است که به فرد می آموزد چه طور از وسایل الکترونیکی استفاده نماید به طور مثال وقتی می خواهیم یک ماشین را برانیم که با موفقیت یک سه چرخه و اکنون و دو چرخه را رانده باشم.

سیستم های حافظه

● حافظه کوتاه مدت ما سپری است که به ما اجازه می دهد که واحدهایی از اطلاعات به مدت کوتاهی در ذهن نگه داریم. از آنجا که سیستم محدودیتهای زمانی / مکانی دارد باید با سرعت تکه های کلیدی مرتبط اطلاعات را در واحدهای فردی با تشخیص شباهتها، تفاوتها و الگوهایی که می تواند آن را ساده نماید ترکیب کند. بازیهای ویدئویی کامپیوتری ممکن است به خوبی برای بازیکنان آنها بدون دستورالعمل روشنی انجام گیرد و بازیکنان را به مبارزه می طلبد و شکست آنها را به مرحله آغازین باز می گرداند و پیروزی کشمکش جذاب و پیچیده تری در محیط الکترونیکی بعدی به وجود می آورد.
● فرآیندهای حافظه کوتاه مدت ما بخش محیطی که ما درک می  نماییم را تنظیم می کند. ما به چیزهایی که داخل این چارچوب هستند توجه می نماییم رسانه گروهی اغلب تصویر مناسبی از یک اتفاق را حذف نموده و اهمیت و مفهوم آن را از بین می برد.
● کارایی سیستم حافظه بلند مدت ما به توانایی در ایجاد توالی های طولانی را دارد
۱- عملکردهای موتوری وابسته به مهارتهای اتوماتیکی (حافظه عملی) و
۲- حوادث، اتفاقات مربوط به قصه ها (حافظه اخباری) بدین سان فعالیتهای قصه گویی فرهنگ ما را از طریق مکالمات، جوک ها، آهنگ ها، رمان ها، فیلم ها، تلویزیون، ورزش ها و .. جوان ها باید فرم ها و تکنیک های قصه گویی مختلف را بیاموزند و رسانه الکترونیکی می تواند به هر دو آنها کمک کند.
منبع : مقاله "تأثیرات رسانه های الکترونیکی بر مغز در حال رشد" نویسنده: رابرت سیلوست ( استاد دانشگاه ارگن)-مترجم : زهره جواهری