رابطهی دولت و شهروند هوشمند
هوشمندی به تعبیر فنسالاران، استفاده از فناوری اطلاعات برای بروزرسانی مفاهیم است. شهروند هوشمند نیز یکی از این تعابیر و اصطلاحات در ارتباط با این مفهوم است. شهروند هوشمند کسی است که برای انجام امور خود به دنبال تفکر، برنامهریزی و استفادهی حداکثری از فناوری اطلاعات برای صرفهجویی در وقت، افزایش بهرهوری در انجام امور روزانه و قابلیت ارزیابی و تصحیح فرآیندهای روزمره است.
- ۰ نظر
- ۲۱ اسفند ۹۳ ، ۰۰:۲۷
- ۶۲۹ نمایش




ورود تکنولوژی های روز به تمامی امور امروزه بسیار پیشرفت کرده است تا آنجا که رفته رفته تجارت الکترونیکی جای خود را در داد و ستد های تجار باز می کند. این نوع تجارت به دلیل سرعت عمل بالا و صرف هزینه کم در جهان از جایگاه خوبی برخوردار است. تجارت الکترونیک در تمام ابعاد خود رشد افزونی کرده است. در قرن ۱۹ میلادی برای اولین بار داد و ستد از طریق تلفن صورت گرفت. در اواسط قرن ۲۰ نخستین کارت های اعتباری عرضه شدند و در دهه ۱۹۶۰ از شبکه های رایانه یی ، پست الکترونیکی و صندوق اتوماتیک بانکی استفاده شد.




امروزه فناوری اطلاعات بطور فزاینده و به صورت تصاعدی در حال رشد است .به تناسب این رشد، فناوری اطلاعات انتظارات افراد را در مورد خدمات ، محصولات ،نحوه و کیفیت ارایه را بطور روزافزون تغییر داده است و دولت ها خود را در مقابل این انتظارات و نیازها مسئول می دانند.
ای. ام. فورستر در کتاب «ماشین متوقف نمی شود» به پیشگویی درباره آینده ای می پردازد که شباهتی عجیب به جهان امروز دارد، جهانی که در آن به سر می بریم. فورستر می نویسد:
آموزش مهمترین اهرم اثربخش برای افزایش موفقیت اقتصادی و رشد نیروی کار آموزش دیده است. درست است که در سال های آینده فناوری تغییر می کند اما حقیقت آن است که فناوری همواره به عنوان یک ابزار باقی خواهد ماند. مهمترین جز» در کلاس های درس ما همان چیزی باقی خواهدماند که امروز هست: معلمان. معلمانی که با علاقه و فکر می خواهند از فناوری برای آزادسازی استعدادهای بشری و آموزش فکر و شخصیت دانش آموزان استفاده کنند. معلم است که می داند چگونه آتش فکر دانش آموز را شعله ور سازد، تفکرش را شکل دهد و استعدادهایش را شکوفا سازد. در این میان فناوری یک وسیله برای اوست. رایانه تنها وقتی قدرتمند است که فکر معلمان قدرتمند باشد. پس فناوری تنها یک ابزار است برای رسیدن به هدف و خود به تنهایی نمی تواند هدف باشد. در آموزش الکترونیک شرکت ها، فرهیختگان، مربیان و معلمان می توانند با یکدیگر کار کنند. هرچه فناوران و معلمان بیشتر با هم تعامل داشته باشند، استعدادهای دانشآموزان بیشتر شکوفا می گردد، اقتصاد قوی تر می شود و کشور نیرو می گیرد.
مطالب مندرج در این مقاله حاوی چکیده ای از مطالعات گسترده نویسنده در این زمینه طی یک دوره زمانی طولانی مدت و برگرفته از نتایج حاصل از فعالیت های عملی او در این خصوص می باشد؛ از قبیل اشتغال مقطعی وی به عنوان نماینده کنسرسیوم مجری پروژه «تدوین برنامه جامع راهبردی فناوری اطلاعات ایران» (تکفای ۲). نظر به اینکه به منابع ذیقیمتی اشاره شده که دسترسی به اکثر آنها از طریق اینترنت امکان پذیر نیست، خواندن این مقاله به کلیه فعالان و دست اندرکاران کشور در حوزه «دولت الکترونیک» توصیه می شود.
شاید امروز دیگر کمتر کسی باشد که قبول نداشته باشد حل مشکلات کلان شهرها به روش سنتی و بدون استفاده از خدمات الکترونیکی ممکن نبوده و همانند بسیاری از کشورها می توان به کمک ارائه خدمات به صورت الکترونیکی، اینگونه مشکلات را برطرف کرد. یعنی لزوم مهندسی مجدد معماری دولت و به عبارت ساده تر گسترش دولت الکترونیک. البته رتبه کشور عزیزمان ایران از نظر شاخص های دولت الکترونیکی در جهان با اینکه از رتبه ۱۰۸ در سال ۲۰۰۸ به ۱۰۲ در سال ۲۰۱۰ رسیده; اما همچنان با عنایت به فضای موجود همچنان نامطلوب است.
سازمان فناوری اطلاعات شهرداری تهران، به عنوان بازوی اجرایی شهرداری در زمینه فناوری اطلاعات وظیفه اصلی اجرای برنامه های متنوع حوزه ICT را در شهر تهران به عهده دارد. عمده وظایف و ماموریت های این سازمان را به طور مختصر به این شرح است :
