کلید پیشرفت جوامع امروزی در دست آموزش و پرورش است. اگر نظام تعلیم و تربیت با بحثهای نظری مشغول گردد و با روشهای ناکارآمد و قدیمی راه خود را ادامه دهد یقیناً همه ابعاد جامعه با رکود فراگیر روبرو خواهند شد.
آیا در جهانی که امروزه عمر بحثهای علمی و نظریههای آن کوتاه شده و بسیار سریع دچار تغییر میگردد؛ روا است با همان روشهای قدیم دستگاه عظیم آموزش و پرورش هدایت و راهبری شود؟ آیا ابزار و ساز و کارهای موجود در مدارس جوابگوی نیاز های نسل جدید می باشد؟ آیا اهداف جهان مدرن با ابزار و امکانات غیرمدرن قابل دستیابی است؟
- ۰ نظر
- ۰۳ بهمن ۹۳ ، ۲۰:۴۴
- ۷۸۱ نمایش





این مقاله به بررسی محیطهای آموزشی مجازی، پیشینه، ماهیت و مسائل مربوط به کاربرد آنها می پردازد.

فرهنگ محیط آموزش مجازی را باید با توجه به توانایی زبانی دانشجویان و آشنایی آنها با زبان آموزش فضای مجازی، بررسی کرد.
خیر مدارس مجازی و مدارس هوشمند با هم بسیار متفاوت هستند. مدارس هوشمند مدارسی هستند که مبانی توسعه آنها استفاده از فناوریهای نوین اطلاعات و ارتباطات میباشد و تفاوت آن با مدارس مجازی این است که در این مدارس دانشآموزان باید حضور فیزیکی داشته باشند اما در مدرسه مجازی، دانشآموز و معلم میتوانند کیلومترها از هم فاصله داشته باشند و نیازی به حضور فیزیکی دانش آموزان نیست.در مدارس مجازی معمولا تدریس و ارزشیابی از طریق سیستم های مجازی(اینترنت-تلفن – نامه و ..) انجام می گیرد. درحالی که توسعه ی مهارت های اجتماعی و حضور در جمع وارتباط مستقیم با آموزگار از ویژگی های اصلی مدارس هوشمند است .
گاهی احساس می شود که مدارس باوجود برداشتن گامهای مفید ، این عنصر خیلی سودمند را تبدیل به دشمن آموزش می کنند. مدارس هوشمند وسیله ای است برای تحقق آرمانهای بزرگتر. هدف این نیست که درمدارس تجهیزات هوشمند موجود باشد و ظاهر مدرسه هوشمند باشد.باید بدانیم که مدرسه هوشمند به این دلیل مورد توجه قرار گرفته که می تواند ابزار مناسبی برای تعمیق یادگیری و توانمند سازی دانش آموزان باشد.
هلن صدیق بنای: محیطهای آموزشی مجازی ابزاری انعطاف پذیرند که استعداد فوق العادهای برای رفع نیازهای مربوط به اقتصاد جهانی دارند.